دلنوشته ربیعی در روزهای ابتلا به کرونا

دلنوشته ربیعی در روزهای ابتلا به کرونا

علی ربیعی سخنگوی دولت که این روزها با بیماری کرونا درگیر است در یادداشتی از آرزوهایش نوشت. بخشی از این یادداشت را می‌خوانید :
امروز خیلی‌ها خوشحال نیستند، داشته‌های ساده اوقات فراغت و شادی از دست رفته‌اند، هراس از مبتلا شدن و مبتلا کردن، دلواپسی برای عزیزانت در کنار فشار بیرحمانه تحریم اقتصادی که آرزوهای "داشتن‌‌ها" را به دورترها سوق داده است، سبب شده دلتنگی و غصه در خانه دل بیش از هر دوره‌‌ای، خیمه بزند
در این حال و هوای کرونایی با لباسهایی که مدام خیس می‌شوند و تن تبدار و لرزانم، بی‌اختیار از کودکی تا به امروز را مدام دوره می‌کنم. هرچه فکر می‌کنم به خاطر نمی‌آورم  کسی را دانسته آزرده باشم. 
برخلاف ناروایی‌هایی که در عرصه نامردمی‌های سیاست به این و آن نسبت داده‌ و می‌دهند، همواره تلاش کرده‌ام طوری زیست کنم که بتوانم در مرور گذشته خود، در پیشگاه خدا و خود راضی و آرام باشم. 
به گذشته که برمی‌گردم و دوستان دهه پنجاه و هم نسلانم را که در ذهن مرور می‌کنم به خاطر می‌آورم چگونه دلمان می‌خواست آسمان را به زمین بدوزیم و بتوانیم در بنای جامعه‌ای پر از عدالت، زیست اخلاقی و انسانی سهم داشته باشیم. روزی که به وزارت کار رفتم آرزویم این بود که لبخند بر لبان بچه‌های کارگر بنشانم و شادی را به خانه‌های معلولان و بی‌سرپرستان مهمان کنم. شاید به آرمانهای خود نرسیدم اما تنها به دنبال  خیرخواهی و پررنگ کردن مفهوم خیر جمعی در جامعه بودم. 
 
امروز هم امیدوار بودم که بتوانم با افکار عمومی سخن درست بگویم و ارتباطات با گروهها و  نهادهای مدنی و خیریه‌ای را گسترش دهم و هرگز به افکار عمومی به جز راست نگویم اما یک خاطره از سخنگویی آزارم می‌دهد که نمی‌خواهم داغ‌ها را تازه کنم! چرا که برخی اطلاعات نادرست و غلط باعث گمراهی همه ما شد. 
و باز هم این تعبیر فروغ را به خاطر می‌آورم که: "طوری زندگی کنیم که معدود آدمهای اطرافمان، پرواز را بخاطر بسپارند چرا که پرنده مردنی است